جانی کندی

جانی کندی در ماه آخر زندگی‌اش تصمیم گرفت با کارگردانی به نام پاتریک کالرتون کار کند تا زندگی و مرگش به صورت یک فیلم مستند درآید و نتیجه یک فیلم شد که در سال 2004 به نمایش درآمد که یک فیلم فاخر، درگیرکننده و داستانی شادی آور از یک مرد است. فیلم از واقعیت تلخ بیماری اپیدرمولیز بولوزا فرار نمی‌کند، و همچنین این فیلم نوعی تجلیل از زندگی در کمال خود است. با دیدن اینکه این مرد جوان چگونه شجاعانه خود را نشان می‌دهد و او چگونه ترتیبی می‌بیند تا با زندگی خود به رغم تمام رنجی که می‌کشد کنار بیاید، امیدوارم که شما با الهام بگیرید و مشکلات فعلی خود را در پرتویی دیگر بنگرید.

این فیلم را تماشا کنید( دوره های بهبود شخصی )

بله، قبل از اینکه حتی بخواهید از روش‌های سنتی برای بهتر شدن حالتان استفاده کنید، بهتر است این فیلم کوتاه (50 دقیقه‌ای) را تماشا کنید. اصرار می‌کنم که بروید و فیلم پسری که پوستش کنده می‌شود (لینک یوتیوب)در مورد زندگی جانی کندی را ببینید.

جانی در سال 2003 در سن 36 سالگی مرد. او یک بیماری ژنتیک حاد به نام اپیدرمولیز بولوزای دیستروفیک داشت که به این معنی بود که واقعاً پوستش با کم‌ترین تماس کنده می‌شد، و بدنش را با زخم‌های به شدت دردناک می‌پوشاند که در نهایت منجر به سرطان پوست می‌شد. به نظر می‌رسد این فیلم به سختی بتواند حال شما را بهتر کند…