Tag Archive: خودکشی با قرص

در تحقیقات مشخص است که مسمومیت دارویی موضوع بیشتر مقالات، چت روم‌ها و تالار گفتمان‌ها نسبت به سایر روش‌هاست. هرکس (که متمایل به خودکشی است!) به دنبال روش خودکشی بدون درد برای رفتن از این جهان است.

مسمومیت دارویی یکی از کم اثرگذارترین روش‌های خودکشی است. و اگر این روش جواب ندهد می‌تواند خیلی دردناک باشد… بنابراین وقتی خواندن این صفحه را تمام کردید ، لطفاً به خواندن بخش کمکم کنید فکر کنید.

مسمومیت دارویی در ایالات متحده آمریکا

در ایالات متحده‌ی امریکا در سال 2006، تخمین زده شده است که اقدام به خودکشی در 182805 مورد منجر به بستری شدن در اورژانس می‌شود که 31528 مورد سریعاً مرخص می‌شوند، و از افراد باقی‌مانده 101409 نفر پذیرش می‌شوند (37821 مورد به بخش مراقبت‌های ویژه فرستاده می‌شوند)، و بیشتر افراد باقی‌مانده 49867 نیاز به انتقال به یک بیمارستان دیگر یا مراقبت‌های خاص دارند. این بدین معناست که بیشتر موارد نیاز به پذیرش در بیمارستان دارند.

آمار مسمومیت در ایالات متحده آمریکا

اطلاعاتی اداره‌ی بهداشت امریکا نشان می‌دهد که از خودکشی‌های مرتبط با مسمومیت 4571 مورد آن با مسمومیت دارو بوده است. این بدین معناست که فقط 2.5 درصد از اقدام به خودکشی‌ها توسط مسمومیت دارو موفقیت آمیز بوده است. یعنی احتمال موفقیت در خودکشی با مسمومیت دارویی یک نفر در هر چهل نفر است. به هر حال، حتی این آمارها نیز نمی‌توانند کاملاً درست باشند چرا که کار بسیاری از مسمومیت‌های دارویی اصلاً به بیمارستان هم کشیده نمی‌شود چرا که مسمومیت آن‌ها حالشان را آنقدر بد نمی‌کند که نیاز به رفتن به بیمارستان پیدا کنند.از طرف دیگر خیلی از افرادی که به اشتباه خود را با دارو مسموم می‌کنند اصولاً قصد خودکشی نداشته‌اند و احتمالاً قصد ژست خودکشی گرفتن داشته‌اند. تحقیقات زیادی بر روی افرادی که واقعاً قصد داشته‌اند به وسیله‌ی مسمومیت دارویی خودکشی کنند انجام پذیرفته است که در کتاب استون ذکر شده است.

باورهای نادرست در مورد مسمومیت دارویی

بسیاری از افراد شاید فکر کنند که اقدام به خودکشی با استفاده از مسمومیت دارویی نسبتاً خودکشی بدون درد و سریع است. در بسیاری از موارد آن‌ها اشتباه فکر می‌کنند.

تخمین زمان مرگ در مسمومیت دارویی

پرستون و مرو در تحقیقشان توجه کردند که میانگین زمان مرگ با استفاده از داروهایی که مرگ آور شناخته می‌شدند در حدود سه ساعت است و حداکثر 10 ساعت است. بنابراین اکثر داورهای مرگ آور مرگ سریع را ایجاد نمی‌کنند.

نظرات در مورد مسمومیت دارویی

بعضی داروها (شامل داروی های ضدافسردگی ) می‌توانند منجر به حملات و تشنج غیرقابل کنترل شوند.

استون عنوان می‌کند که استفاده از داروها معمولاً منجر به ترکیبی از درد، استفراغ، تب، تشنج ، فشار تنفسی، از کار افتادن اندام‌ها، تپش قلب و سایر اثرات ناخوشایند می‌شود. مرگ آرام؟ دوباره فکر کنید.

 کتاب خروج نهایی

دریک هامفری نویسنده‌ی کتاب خروجی نهایی، عنوان می‌کند که در تحقیقی در هلند نشان می‌دهد که قرص‌ها به تنهایی معمولاً در خودکشی‌های کمکی شکست می‌خورند، و پزشک مجبور می‌شود به آن‌ها مواد مرگ آور تزریق کند، «زیرا داروهای دهانی منجر به طول کشیدن رنج بیمار ،خانواده و خود پزشک می‌شوند»

کتاب خروج نهایی

بسیاری از مؤلفین موافقند که استفاده از دارو به عنوان روشی برای خودکشی با قرص غیرقابل اعتماد است. با ترکیب دارو با کیسه‌ی پلاستیکی بر روی سر شانس مرگ به شدت افزایش می‌یابد.

ژست های خودکشی با مسمومیت دارویی

این سایت برای فراهم کردن اطلاعاتی برای اینکه چگونه با موفقیت ژست خودکشی گرفت ساخته نشده است، چرا که این‌گونه ژست‌ها می‌توانند اشتباه از کار درآیند و منجر به مرگ یا مشکلات درمانی شوند. بنابراین کسانی که می‌خواهند مسمومیت دارویی را به عنوان ژست در نظر بگیرند توصیه می‌شود بخش کمکم کنید را بخوانند.

با این حال هرکس که می‌خواهد ژست خودکشی بگیرد باید دز کشنده‌ی حداقلی را مورد توجه داشته باشد و نیم این مقدار یا کمتر را مصرف کند. توجه داشته باشید که حتی در این صورت نیز امکان مرگ وجود دارد. توجه داشته باشید که بسته‌ی دارویی که مصرف کرده‌اید نزدیکتان باشد، تا پس از کشف مراقبت‌های پزشکی صحیح راحت‌تر صورت بگیرد. داشتن پادزهر را برای درمان فوری مدنظر قرار دهید و به گونه‌ای شرایط را ترتیب دهید که به سرعت کشف شوید.

چه داروهایی برای خودکشی مناسبند؟

در بریتانیا اطلاعات دفتر آمار ملی در سال 2001 نشان می‌دهند که از 1243 خودکشی مربوط به مسمومیت دارویی، 28.5 درصد آن‌ها با پاراستامول و ترکیباتش و 24.5 درصد با داروهای ضدافسردگی بوده‌اند.

در ایالات متحده نیز ، داستان از همین قرار است، و مرکز کنترل بیماری گزارش می‌دهد که بیشترین داروهای مورد استفاده در خودکشی‌های مرتبط با مسمومیت دارویی با داورهای روان‌گردان، مانند مسکن‌ها و داروهای ضدافسردگی بوده است .

گزارشات مرکز آمار ملی بریتانیا

مرکز آمار ملی بریتانیا دادهایی در خصوص مرگ‌های بر اثر مسمومیت دارویی ارائه داده است. در این داده‌ها ابتدا موادی مانند هروئین/مورفین، متادون و کوکائین هستند و سپس داروهای ضدافسردگی و خواب آور . داده‌ها در امریکا نیز همین موارد را مشابها نشان می‌دهد.

این آمار نشان می‌دهند که چه مواد و داروهایی برای خودکشی بیشتر مصرف می‌شوند، اما نشان نمی‌دهند که هرکدام از آن‌ها را تا چه اندازه و دزی باید مصرف کرد. آمار موفقیت خودکشی با دارو یک نفر از هر چهل نفر است و این نشان می‌دهد که حتی این چنین داروهایی نیز در بیشتر موارد ناموفقند.

دیگر داروها برای مسمومیت دارویی

دیگر دارویی که معمولاً برای خودکشی با مسمومیت دارویی استفاده می‌شود قرص‌های خواب آور هستند. چندین دهه پیش وقتی باربیتورات‌ها برای مشکلات خواب تجویز می‌شدند، ممکن بود که بتوان با استفاده از آن‌ها اُوردز کرد. قرص‌های خواب آور جدید اما به نوبه‌ی خود مرگ آور نیستند و اگر دز زیادی از آن‌ها مصرف شود احتمالاً منجر به خواب طولانی و بستری شدن در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان می‌شوند اما منجر به مرگ نمی‌شوند.

باربیتورات‌ها

باربیتورات‌ها را کمتر می‌توان در بالای لیست مواد کشنده دید، و اگرچه تعدادی از باربیتورات‌ها به شدت مرگ آور هستند، با این حال دلیل اینکه آن‌ها در بالای لیست نیستند می‌تواند این باشد که این داروها به ندرت تجویز می‌شوند، و پیدا کردن آن‌ها بدون نسخه‌ی پزشک به شدت مشکل است.

پنتوباربیتال

سکوباربیتال و پنتوباربیتال

نوشتجات و وب سایت‌ها معمولاً دو داروی سکوباربیتال (Secobarbital) و پنتوباربیتال (Pentobarbital) را به عنوان مؤثرترین باربیتورات‌ها برای مرگ سریع و بدون درد ذکر می‌کنند. جام مقدس خودکشی. دومین داروی ذکر شده یک مسکن قوی است که برای بی‌خوابی های شدید و درازمدت تجویز می‌شود. این دارو دیگر در کشورهایی مانند بریتانیا تجویز نمی‌شود اما می‌توان آن را در ایالات متحده بدست آورد.

سایر داروهای موثر برای مسمومیت دارویی

سایر داروهای موثر بدین قرار هستند:

• پروپوکسیفین (Propoxyphene) و پشت سرش اکسازپام (Oxazepam). البته استفاده از پروپوکسیفین در بیشتر کشورها ممنوع شده است.
• آمتریپتیلین (Amitriptyline) یک داروی ضد افسردگی است که می‌تواند در ترکیب با داروهای خواب آوری مانند اکسازپام موثر باشد. مهم است که داروهای ضد تهوع همراه این روش ( مسمومیت دارویی ) استفاده شوند زیرا این داروها بسیار بدمزه هستند. (مراجعه شود به چیزهایی که برای خودکشی باید مد نظر داشت) یا اینکه تلاش شود تا آن‌ها در یک کپسول خالی 1 گرمی گذاشته شوند.نظرات در خصوص دز کشنده‌ی حداقلی برای این روش متغیر است، نیچک و استوارت 5 گرم، و وب سایت ASH 7 الی 8 گرم را تخمین می‌زنند. ASH همچنین ترکیبی از داروها شامل سیمتیدین (Cimetidine) و میدازولام (Midazolam) را پیشنهاد می‌کند. باید تذکر داد که مرگ در این روش 12 الی 24 ساعت به طول می‌انجامد، که باعث می‌شود نتوان گفت مسمومیت دارویی روش سریعی برای خودکشی است البته گفته می‌شود که این روش بدون درد و آرامی است.
• فنوباربیتال (رجوع شود به ویکیپدیا) نیز نقل شده است که مرگ آور است، اما چندین ساعت طول می‌کشد تا اثر کند، در نتیجه استفاده از آن در ترکیب با داروهای خواب آور منطقی است. نیچک و استوارت به این روش اشاره کرده‌اند البته این روش محبوبی برای خودکشی نیست.

نمبوتال

نمبوتال (Nembutal) در حال حاضر به عنوان گزینه‌ای برای اتونازی در کشورهایی که اتانازی قانونی است استفاده می‌شود . و در نتیجه این دارو در کشورهای دیگر برای کسانی که آرزو دارند زندگی خود را خاتمه بدهند انتخاب تعجب برانگیزی نیست. این دارو با توجه به اثر گذاری شدید به شدت کنترل می‌شود و در نتیجه مشکل است که بتوان به آن دست یافت و تقریباً غیرممکن است که بتوان آن را به صورت قانونی بدست آورد.

نمبوتال به ندرت برای درمان تشنج و داروی بیهوشی قبل از عمل استفاده می‌شود و همچنین توسط دامپزشکان برای بیهوشی یا کشتن ترحمی حیوان استفاده می‌شود.

نطر دکتر نیچک

سایت (www.exitinternational.net) که توسط دکتر نیچک تاسیس شده، نیز همچنین چند تست را در خصوص کیت نمبوتال مطرح می‌کند، دارو باید چک شود که (الف) باربیتال باشد (ب) قدرت کافی داشته باشد که مرگ آرام را در زمان انتخابی فرد فراهم کنند. با توجه به اینکه عده‌ای نمبوتال را از منابع نامطمئن تهیه می‌کنند یا آن را قبل از مصرف برای مدت زیادی ذخیره می‌کنند، باید در نظر داشت که این دارو یک دوره عمر خاص خود را دارد، البته گاهاً دیده شده است که دارو برای بیش از 15 سال انبار شده و با این وجود هنوز کار می‌کرده است.

کتابچه راهنمای خودکشی آسان

همچنین کتاب درک هامفری به نام خروجی نهایی نیز برای اطلاعات بیشتر در خصوص داروها به عنوان یک روش خودکشی ( برای مسمومیت دارویی ) مناسب است.

دز کشنده‌ی حداقلی داروها برای خودکشی با مسمومیت دارویی

لیست قرص‌هایی که در بین داروهای مورد استفاده برای خودکشی استفاده شده‌اند، نشان می‌دهد که ممکن است با استفاده از داروهای گوناگونی از انواع مختلف به عنوان یک روش موفق خودکشی استفاده کرد. یک عامل موفقیت مهم مقدار دزی از داروی مشخص است تا بتواند کشنده باشد.

تعیین دز کشنده ی حداقلی

دزهای کشنده‌ی حداقلی (MLDs) از قدیم بر اساس آزمایش بر روی حیوانات محاسبه می‌شوند، و نتایج آن‌ها برای انسان‌ها برون یابی می‌شود. به هر حال نمی‌توانید تست کنید که چه مقدار از یک داروی مشخص لازم است تا یک انسان را بکشد. در تحقیقی توسط 18 شرکت داروسازی در سال 2008، پی برده شد که دز تست مسمومیت حاد که معمولاً برای تعیین دز کشنده‌ی حداقلی به کار می‌رود ، ارزش چندانی برای تشخیص خطر آن برای انسان‌ها ندارد.

مشکلات برای تعیین دز کشنده گی

بخشی از مشکل این است که انسان‌ها دارای سایزها و شکل‌های مختلفی هستند. داروهای مشخص برای فردی 100 کیلویی نسبت به فردی 60 کیلویی ممکن است به دز بیشتر احتیاج داشته باشند، گرچه اگر دارویی باشد که بر روی مغز اثر کند دز آن ممکن است بسیار پایین باشد. علاوه بر این بر اساس تحقیقی توسط تی لادن ، تأثیر بعضی از داروها بر روی مردان و زنان متغیر باشد.

همچنین در معرض بودن یک داروی خاص ممکن است آستانه‌ی تحمل انسان را نسبت به آن دارو افزایش دهد و در نتیجه برای آن دارو دز بالاتری احتیاج باشد. کسانی که برای مدت زیادی برای کنترل درد مورفین مصرف می‌کنند باید دز آن را طی زمان افزایش دهند تا همان تأثیر را بگذارد.

پس بنا به این دلایل، پیش بینی دز کشنده‌ی حداقلی بسیار دشوار است ، پس مراقب باشد.

دز حداقلی کشنده داروها

با این مقدمات، جداولی منتشر شده‌اند که دز حداقلی کشنده داروها در آن‌ها ذکر شده است. دو نمونه از این جداول در زیر ارائه و در هم ادغام شده‌اند. در شکل ذیل ستون دوم دز کشنده‌ی حداقلی است که از پستی در وبلاگ http://moriahconqueringwind.vox.com (سایت اکنون بسته شده است ) اقتباس شده و هیچ منبعی برای اطلاعات عنوان نشده است. ستون سوم از پستی در سایت alt.suicide.methods اقتباس شده که کتاب «پیش بینی خودکشی» نوشته‌ی استون را به عنوان منبع عنوان کرده است. در این کتاب استون خاطر نشان می‌کند که دزهای کشنده‌ی نقل شده در مقالات پزشکی عموماً در دامنه‌ای از مقادیر متغیر هستند، و بنابراین دز کشنده‌ی حداقلی می‌تواند با توجه به منابع مختلف متغیر باشد.

بنابراین اگرچه در ذیل جداولی از دزهای کشنده‌ی حداقلی وجود دارد، با این حال دقیقاً نمی‌توان تشخیص داد که دقت این اطلاعات تا چه اندازه هستند.

ایمیل‌هایی از خوانندگان این سایت به ما رسیده است که اعتبار بعضی از این دزهای کشنده‌ی حداقلی را زیر سوال می‌برد، اما در واقع هیچ راهنمایی قابل دسترسی برای دزهای کشنده‌ی حداقلی برای بیشتر داروها در این جدول وجود ندارد.بخش چه داروهایی؟ اطلاعات بیشتر در خصوص داروهایی که معمولاً برای خودکشی مورد استفاده قرار می‌گیرند فراهم کرده است، و توجه به جدول ذیل اطلاعات مهمی در خصوص دز بعضی از داروهایی که معمولاً به عنوان داروهای کشنده مطرح شده‌اند فراهم می‌کند.

جدول دز حداقلی کشنده داروها

در جدول زیر رقم اول تعداد قرص‌ها، و رقم دوم دز هر قرص است.

پست‌های وبلاگ

پست‌های وبلاگ نکات زیر را در بر داشتند:

1. دزهای کشنده‌ی حداقلی از نوشتجات تخمین زده شده است و با فرض اینکه قربانی یک فرد مذکر سالم، 35 ساله، با وزن تقریباً 68 کیلو است محاسبه شده‌اند. این نتایج یک تخمین محافظه کارانه هستند چرا که مقادیر لیست شده در سایر افراد ، به جز مردان سنگین وزن‌تر ، سمی‌تر خواهند بود.
2. وقتی هر قرص بلعیدنی با اتیل الکل همراه شود، سطح سمیّت آن تا حدود 50 درصد افزایش می‌یابد.
3. اگر ثابت شود که فردی مصرف کننده‌ی منظم یک داروی مشخص است،افزایش دز حداقلی کشنده بر حسب میلی گرم، 33 درصد است.
4. برای اجتناب از بدشانسی احتمالاً فرد باید 150% دز کشنده‌ی حداقلی را استفاده کند. اینکه عاقبت انسان با نارسایی کبد مانند یک گیاه شود، سرنوشت بهتری نسبت به مرگ نیست.

الکل

مسألۀ الکل به خصوص قابل توجه هست، و با رجوع مجدد به داده‌های ارائه شده در بخش آمار خودکشی، باید توجه داشت که الکل در حدود یک چهارم مرگ‌های به علت مسمومیت دارویی وجود داشته است.

مورفین

در جداول دز کشنده حداقلی اشاره‌ای به مورفین نشده است. یکی از دلایل این است که با گذشت زمان افراد به مورفین (و سایر داروهای مشابه مانند کدئین) عادت می‌کنند و آستانه ی تحملشان بالا می‌رود. در تحقیقی به سال 1977، کای و تودو دی لوئیس سمیّت مورفین و بعضی دیگر از مواد را مورد بررسی قرار دادند. آن‌ها دزهای حداقلی ذیل را در جدول زیر تخمین زدند.

خودکشی با مورفین

جدول دز کشنده مواد مخدر

آن‌ها عنوان کردند که آستانه‌ی تحمل این داروها پس از یک دوره‌ی قطع مصرف از بین می‌رود، و بسیاری از اُوردزها به این خاطر است که افراد همان دز قبلی را پس از یک دوره قطع مصرف استفاده کرده‌اند.

در کتابچه‌ی قرص آرام بخش ، نیچک و استوارت نتیجه گرفته‌اند که مورفین به خاطر اینکه حدس دز کشنده‌ی آن برای خودکشی مشکل است، روش قابل اعتمادی برای خودکشی نیست.

هروئین

اگرچه شاید در خصوص مرگ بر اثر اوردز با هروئین مطالبی خوانده باشید، با این حال هروئین به عنوان یک روش خودکشی مملو از مشکلات است. اولاً غیرممکن است که خلوص هیچ مواد مخدری را که دستی فروش می‌شود را فهمید. دوماً، اگر خلوص آن قابل تشخیص باشد، هروئین در خصوص محاسبه‌ی دز کشنده‌ی حداقلی ، و آستانه‌ی تحمل همان مشکلاتی را دارد که مورفین دارد. به همین دلیل هروئین نیز روش قابل اعتمادی برای خودکشی نیست.

سایر باربیتول ها

نیچک و استوارت ادعا می‌کنند که هم 10 گرم فنوبارب (Phenobarb) (250 قرص 30 میلی گرمی) و هم پنتوتال* خوراکی (Pentothal) (10/gm20 حل شده در 50 میلی لیتر آب) هر دویشان کشنده هستند، و احتمالاً به دست آوردن آن‌ها نسبت به نمبوتال راحت‌تر است. آن‌ها همچنین اشاره می‌کنند که دیلانتین (Dilantin) در صورت مصرف می‌تواند قدرت نمبوتال را افزایش دهد.

*: پنتوتال تزریقی با نام های تجاری (تیوپنتال یا ویال تیوپنتال) به دلیل داشتن اسید تیوبارب دارای اثر گذاری سریع و کوتاه مدت می باشد و مصرف خوراکی نوع تزریقی آن به دلیل تاثیرگذاری سریع باعث کاهش فعالیت ارگان های حیاتی بدن از جمله دستگاه گوارش می شود و فرصت هضم کامل دارو در صورت مصرف خوراکی نوع تزریقی آن وجود ندارد(رجوع شود به موارد کلیدی در بند بعدی) و احتمال عدم موفقیت و آسیب های جبران ناپذیر وجود دارد.

ویکیپدیا

چیزهایی که باید مد نظر داشت

لازم است که بار دیگر در اینجا تاکید شود که احتمال خودکشی موفق با مسمومیت دارویی 1 به 40 است. به هر حال این احتمال چندان خوبی نیست. بسیاری از افرادی که این مطلب را می‌خوانند شاید چنان ناچار باشند که با فکر اینکه این شانس برای یک مرگ آرام و سریع کافی است، بخواهند شانسشان را امتحان کنند. اما این افراد شاید از عواقب غلط از کار درآمدن (یا حتی درست از کار درآمدن) این روش ناآگاه باشند. به هر کس که مسمومیت دارویی را به عنوان یک روش خودکشی در نظر می‌گیرد توصیه می‌شود بخش مقدماتی مسمومیت دارویی (در ابتدای همین صفحه )را ابتدا مطالعه کند تا از مدت زمانی که این نوع خودکشی به طول می‌انجامد و اثرات فیزیکی احتمالی آن آگاه شود.

موارد کلیدی

موارد ذیل مسائل کلیدی ای هستن که باید در خودکشی با مسمومیت دارویی مد نظر قرار داد.

1. دارویی انتخاب کنید که از لحاظ آماری شانس موفقیت بالایی در خودکشی داشته باشد. جدول داروهای مرتبط با مرگ راهنمایی خوبی فراهم می‌آورد. نمبوتال به عنوان یکی از قابل اعتمادترین، سریع‌ترین و بی دردترین داروها شناخته شده است.
2. تاریخ انقضا و تاریخ مصرف داروهایی مورد مصرف را چک کنید. داروها معمولاً حتی پس از تاریخ انقضا برای مدتی که عموماً دو یا سه سال است موثر باقی می‌مانند. آن‌ها حتی ممکن است بعد از ده سال پس از خرید نیز موثر باقی بمانند، اما این مسأله بیشتر به نحوه‌ی نگهداری از آن‌ها بستگی دارد. با این حال استفاده از داروهایی که تاریخ انقضایشان نگذشته باشد توصیه می‌شود.
3. تعیین دز کشنده‌ی حداقلی. اثرات آستانه‌ی تحمل برای دزهای کشنده‌ی حداقلی را در نظر بگیرید.
4. خوردن دارو با الکل و یا با سایر داروها را در نظر بگیرید. الکل سمیّت باربیتورات‌ها را افزایش می‌دهد، پس این مسأله خصوصاً اگر باربیتورات‌ها کمتر از دز کشنده‌ی حداقلی تخمینی مصرف شوند بسیار حائز اهمیت است. خوردن بیش از حد الکل عاقلانه نیست چرا که احتمال استفراغ را افزایش می‌دهد. اگر از مایع تلخ مزه‌ای می‌نوشید،معمولاً بهتر است که تا جای ممکن سریع آن را قورت دهید، سپس یک نوشابه‌ی الکلی بنوشید تا پسمزه ی تلخی از بین برود.
5. اکثریت تلاش‌ها برای خودکشی فقط با استفاده از اوردز دارو به شکست می‌انجامد. استفاده از کیسه‌ی پلاستیکی (رجوع شود به کیسه‌ی پلاستیکی و داروها) به طرز قابل ملاحظه‌ای شانس موفقیت را در صورتی که دز دارو به نوبه‌ی خود کشنده نباشد ، افزایش می‌دهد.
6. اگرچه جذب شدن دارو با معده‌ی خالی بهتر است، با این حال بسیاری از داروها اگر در مقدار کشنده مصرف شوند به شدت تلخ هستند. برای کاهش احتمال استفراغ 40 تا 60 دقیقه قبل از مصرف داروها یک خوراک مختصر (نه یک وعده غذایی)، مانند نان تست و یک فنجان چای بخورید . همچنین مصرف 1 تا نهایتاً 4 قرض ضد تهوع قبل از هضم دارو توصیه می‌شود و حتی شاید بهتر باشد از دو روز قبل قرص‌های ضد تهوع با دز استانداردشان مصرف شود.

اثرات قرص های بیماری سفر

گفته می‌شود قرص‌های بیماریِ سفر اثر داروها را محدود می‌کنند. قرص‌های هیوسین ،پرومتازین،سیناریزین و سیلیزین که معمولاً در داروخانه‌ها قابل تهیه هستند برای این منظور مناسب هستند.

وقتی دز بالایی از دارو مصرف شود استفراغ احتمال بسیار محتملی است، و استفراغ در حال نیمه هشیاری ممکن است به این معنی باشد که مرگ بر اثر خفگی اتفاق بیفتد که ناراحت کننده و ناخوشایند است و از مرگ آرام بسیار به دور است.

7. به جز وقتی داروها به صورت مایع باشند، هر قرصی را خرد کرده و به صورت پودر درآورید، یا اگر دارو در کپسول‌های ژلاتینی بسته بندی شده، تمام کپسول‌ها را درآورید. به این ترتیب می‌توانید قرص‌ها را سریعاً یکجا مصرف کنید. بدون انجام این کار ممکن است قرص‌ها در معده به یکدیگر بچسبند، و از جذب سریع آن‌ها ممانعت به عمل آید و در نتیجه احتمال استفراغ افزایش یابد.
8. توجه داشته باشید که داروها ممکن است به شدت تلخ مزه باشند (نمبوتال به تلخ مزگی مشهور است، و شاید احتیاج باشد 100 میلی‌گرم یا بیشتر از آن مصرف شود.) اگر داروها در شکل ابتدایی خود به صورت مایع نبودند، بهتر است داروها ابتدا در چیزی محلول شوند که هضمشان سریع‌تر شود، تا اطمینان حاصل شود که قبل از اینکه تمام داروها هضم شوند حالت ناهشیاری شروع نشود. حل کردن داروها با یک نوشیدنی الکلی، یک نوشیدنی گرم با طعم قوی (اما آنقدر خنک باشد که بتوان خیلی سریع آن را نوشید)، ترکیب با شیر، ماست یا بستی آب شده موارد خوبی برای این کار هستند.به خاطر بسپارید که داروها در هرچه که حل شوند باز هم مزه‌ی تلخی خواهند داشت، بنابراین چیزی دیگری را (به مقدار کم) در دسترس نگه دارید تا بعداً با خوردن آن تلخی قبلی از بین برود. بهتر است که مقدار کمتری از مایع تلخ داشته باشید تا اینکه مقدار بیشتری مایع با تلخی کمتر داشته باشید.
9. مطمئن شوید که تمام دز به سرعت هضم شود (به صورت ایده آل در چند دقیقه). بیهوش شدن قبل از اینکه دز کشنده‌ی حداقلی هضم شود ، معمولاً منجر به خودکشی ناموفق می‌شود.
10. جایی باشید که کشف شدنتان محتملاً بیش از چند ساعت به طول انجامد. قطع شدن این روش ممکن است فرد را از مرگ نجات دهد و در عوض منجر به مشکلات جدی سلامتی مانند صدمات مغزی یا صدمات به دیگر اندام‌ها شود. آگاه باشید که بدن با توجه به داروهای مشخص و روش مورد استفاده، ممکن است از تشنج و لرزش رنج ببرد، بنابراین مهم است که این سر و صداها منجر به باخبر شدن کسانی که در حوالی هستند نشود تا آن‌ها این اقدام به خودکشی را قطع نکنند.

درمان اوردز

بعضی سموم پادزهر دارند، اما این موارد به شدت کم هستند. محتملاً درمان بیشتر حول جلوگیری از جذب دارو توسط معده متمرکز است.

بسته به اینکه درمان چقدر زود پس از جذب دریافت شود، درمان ممکن است شامل موارد ذیل باشد:

• تحریک به استفراغ (اگر بیمار ناهشیار باشد به ندرت استفاده می‌شود)
• کربن فعال. که نوعی از کربن است که پرداخته شده است تا به شدت متخلخل شود، یعنی سطح مقطع بسیار زیادی دارد تا داروهایی که هضم شده‌اند را جذب کند، و در نتیجه از جذب آن‌ها توسط معده جلوگیری کند. هرکس که صد در صد مطمئن نیست که بخواهد خودکشی کند شاید بخواهد در دست داشتن کمی از کربن فعال را در نظر بگیرد. چرا که تهیه‌ی آن چندان مشکل نیست.
• تخلیه‌ی معده، یک لوله از طریق بینی به معده وارد می‌شد و از طریق لوله مقادیر اندکی آب گرم یا محلول نمک به معده وارد می‌شود و با عملیات سیفون لوله به همراه محتویات معده خارج می‌شود.
• ادرار اجباری (ایجاد ادرار با فشار). عموماً با استفاده از دارو یا تزریق وریدی انجام می‌پذیرد. این عمل کلیه‌ها را وادار می‌کند تا ادرار بیشتری (و در نتیجه داروهای هضم شده) را عبور دهند .

نتیجه گیری

در خصوص خودکشی با مسمومیت دارویی مطالب زیادی نوشته شده است. یکی از دلایل اصلی‌ای که این سایت ایجاد شد ، افزایش آگاهی از چیزهایی که خودکشی با خود به همراه دارند بود.همچنین نگرانی صادقانه‌ای در خصوص صدماتی که بسیاری از مردم با اقدام به خودکشی خصوصاً با استفاده از داروها و عدم موفقیت در آن از لحاظ جسمی و روانی به خود وارد می‌کنند وجود داشت.

بیماران لاعلاج

برای افرادی که دچار بیماری‌های حاد و لاعلاج هستند، اتانازی مسألۀ بسیار جدی است، که باید کاملاً در خصوص آن تحقیق شود و به گونه‌ای انجام پذیرد که مرگ را با قطعیت ، سرعت و با وقار ایجاد کند. سازمان‌هایی که در بخش اتانازی و خوکشی کمکی ذکر شده‌اند به افرادی که در این طبقه بندی هستند کمک می‌کنند تا به این اهداف دست یابند.

برای دیگران

آن‌هایی که دچار بیماری‌های حاد و لاعلاج نیستند و احساس می‌کنند که مجبورند زندگی خود را خاتمه دهند، به نظر می‌رسد به دو طبقه بندی تقسیم می‌شوند. آن‌هایی که در تصمیم خود برای خاتمه بخشیدن به زندگی‌شان قاطع هستند، و در خصوص رنج‌ها یا موانع رسیدن به این هدف نگران نیستند. این افراد بیشتر تمایل دارند روش‌های قطعی‌تری برای مرگ انتخاب کنند مانند استفاده از اسلحه، دارزدن یا پرش از ارتفاع…

هشدار برای کسانی که به دنبال خودکشی بدون درد و آرام هستند

طبقه بندی دیگر معمولاً افرادی هستند که به دنبال راهی برای خودکشی بدون درد و آرام می‌گردند. این افراد، این بخش در خصوص داروها را می‌خوانند به این امید تا بتوانند از دنیا بدون درد و با آرامش جدا شوند. پس از خواندن این بخش از این سایت، آن‌ها احتمالاً خواهند فهمید که بیشتر مرگ‌ها به وسیله‌ی دارو نه بدون درد هستند و نه آرام.

خوب است این افراد توجه داشته باشند که اگر ترسی از مردن دارند (برای نمونه نمی‌خواهند دردناک باشد) پس شاید همچنین دلیلی وجود داشته باشد که خودکشی پاسخ مشکلات آن‌ها نیست. افرادی که تصور می‌کنند زندگی‌شان چنان توأم با بدبختی و ناامیدی است که رنج زندگی بیش‌تر از حدی است که بتوان آن را تحمل کرد، که هیچ چیزی باقی نمانده که به خاطرش زندگی کنند. این افراد ممکن است رنج زندگی را در برابر رنج مردن در ترازو قرار دهند و فکر کنند که مرگ اگر درست انجام شود کمتر رنج آور است.

قابل اعتماد بودن روش

اما اگر روش‌های قابل اعتماد تر برای خودکشی مانند اسلحه، دارزدن یا پرش از ارتفاع که به غلبه‌ی بیشتر بر ترس احتیاج دارند، جذاب نیستند، پس شاید هدفی که باید به دنبال ان بوده‌اند این باشد که رنجی که در زندگی تجربه می‌شود کاهش یابد. و شاید اقدام به خودکشی بهترین روش یا تنها روش برای دست‌یابی به این هدف نباشد. برای اطلاعات بیشتر رجوع شود به کمکم کنید.