خودکشی با قرص

در بریتانیا اطلاعات دفتر آمار ملی در سال 2001 نشان می‌دهند که از 1243 خودکشی با قرص ، 28.5 درصد آن‌ها با پاراستامول و ترکیباتش و 24.5 درصد با داروهای ضدافسردگی بوده‌اند.

در ایالات متحده نیز ، داستان از همین قرار است، و مرکز کنترل بیماری گزارش می‌دهد که بیشترین داروهای مورد استفاده در خودکشی‌های مرتبط با مسمومیت دارویی با داورهای روان‌گردان، مانند مسکن‌ها و داروهای ضدافسردگی بوده است .

گزارشات مرکز آمار ملی بریتانیا

مرکز آمار ملی بریتانیا دادهایی در خصوص مرگ‌های بر اثر خودکشی با قرص ارائه داده است. در این داده‌ها ابتدا موادی مانند هروئین/مورفین، متادون و کوکائین هستند و سپس داروهای ضدافسردگی و خواب آور . داده‌ها در امریکا نیز همین موارد را مشابها نشان می‌دهد.

این آمار نشان می‌دهند که چه مواد و داروهایی برای خودکشی بیشتر مصرف می‌شوند، اما نشان نمی‌دهند که هرکدام از آن‌ها را تا چه اندازه و دزی باید مصرف کرد. آمار موفقیت خودکشی با دارو یک نفر از هر چهل نفر است و این نشان می‌دهد که حتی این چنین داروهایی نیز در بیشتر موارد ناموفقند.

دیگر داروها برای مسمومیت دارویی

دیگر دارویی که معمولاً برای خودکشی با قرص استفاده می‌شود قرص‌های خواب آور هستند. چندین دهه پیش وقتی باربیتورات‌ها برای مشکلات خواب تجویز می‌شدند، ممکن بود که بتوان با استفاده از آن‌ها اُوردز کرد. قرص‌های خواب آور جدید اما به نوبه‌ی خود مرگ آور نیستند و اگر دز زیادی از آن‌ها مصرف شود احتمالاً منجر به خواب طولانی و بستری شدن در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان می‌شوند اما منجر به مرگ نمی‌شوند.